از روزهای عید چیزی رو حس نکردم چون اصلا در فضای عید نبودم.
اون شبی که عید بودصبحش اماده شدیم و رفتیم جشنی که کالج براممون گرفته بودبعدازظهر هم اومدیم خونهشبش هم که عید بود خونه بودیم و بیدار بودیم چون تایممون با ایران متفاوت بود و با مامان اینا صحبت کردم و مثل بقیه ی شبهای دیگه.سر همون ساعتی که همیشه میخوابیدم خوابیدم.
از فرداش دوباره همون ساعت بیدار شدن و درس و درس و کار و هرچیزی که مثل همیشه انجام میشد
امتحانم از اپریل به می تغییر پیدا کرد.خدایا به امید خودت
میدونید,من نخواسته بودم که تاریخش عقب بیوفته ولی تو سیستم زده شده بود و من خبر نداشتم چون قرار بود ویرایش بشه ولی نشد(انقدر سرشون شلوغ بود که یادشون رفت)و الان دیگه قابل تغییر نیست.یعنی خیلی دردسر داره که من پتانسیل و حس و حال و قتشو ندارم.
سیزده بدر پارسال کردستان بودم.درواقع اون روز حرکت کردیم به سمت تهران و فردا رسیدیم شمال
امسال اینجامخوبه که به خواستم رسیدم.اما دلم تنگ شدهاونم علتش اینه که کم کم دارم از خوندن خسته ی خسته میشم ولی بزوور دارم خودمو نگه میدارم.
سیزده به در تولد مامانمهچقدر دلم میخوادتت مامان.دیشب که دراز کشیدم رو تختم,دلم خواست بودی و سرمو نوازش میکردی.
نمیدونم چرا اون چیزی که دلم میخواد اتفاق نمیوفته.حضرت حافظ گقته خیلی زوود اتفاق میوفتهامیدوارم که امید واهی نباشه.
حالم خیلی گرفتس از این وضعیت ایران.بابا خیر سرمون میخوایم درس بخونم و برگردیم تو کشورمون که به مملکت خودمون خدمت کنیم.با این اوضاع تا چند سال دیگه واقعا چی میمونه از ایران ؟؟؟؟:(
غرقم بین کتابهام و درس خوندن و تستها.می ترسماحساس میکنم هرچی خوندم یادم میرههم خسته امهم میترسمهزارتا حس مختلف دارم.حالم اصلا قابل تشریح نیست
معمولا شبها که به مامان اینا زنگ میزنم به که باهاشون صحبت کنم,بعد مهمون خونمونهبعد دونه دونه سلام علیک کردن به کنااارنمیشه راحت صحبت کرداولش که هی سلام سلام.بعدشم باید قطع کردخب دوستان عزیز,تا دیروقت نباشیم خونه ی دیگرانوالاا
درباره این سایت